Bekijk het eens….vanuit een ander perspectief!

Bekijk het eens….vanuit een ander perspectief! zeg ik heel vaak tegen cliënten

Op de rug van de adelaar vloog ik rond de situatie die onder ons afspeelde

Op het veld tussen de bergen zat zij, ineen doken, zware kettingen die als symbool stonden voor het vastgeketend zijn. Een klein hoopje mens zag ik zitten, hoofd naar beneden. Tussen de zwart en witte figuren die om haar heen stonden…

Dit is een situatie, die ik vaak als een film voor mijn ogen, weten en voelen krijg

als ik cliënten (man/vrouw) in mijn praktijk of online een behandeling geeft. Een film waarin zij klein ineen gedoken, vastgeketend en bang, de angst is zichtbaar maar ook voelbaar.. Vanuit een grote hoogte kijk ik naar de situatie… Zij/hij klein en ineengedoken, niet durven opkijken naar de zwarte figuren die hoog boven ze uitsteken. Maar vanuit mijn perspectief zie ik buiten het zwarte donkere ook licht. Letterlijk lichtpuntjes die tussen het donker staan te stralen. Deze lichtpuntjes vallen echter niet op tussen het duister wat zij zien, klein en ineengedoken gezicht naar de grond.

Als je je klein en niet zichtbaar wilt zijn, niet durven opkijken naar de angst

De angst die al zo lang regeert, je in je macht en greep houdt. Je hoofd naar beneden omdat de angst te groot, te diep en pijnlijk is. Dan zie je niet dat er ook lichtpuntjes zijn. Letterlijk lichtpuntjes.

Lichtpuntjes die jouw pad met alle liefde willen verlichten, zodat jij ziet, voelt of weet

wat jij nodig hebt, om op te staan tegen jouw angst die te diep en te pijnlijk is. Deze lichtpuntjes vind je om je heen. Misschien zag je ze al wel, maar voelde je, ik moet dit alleen doen. Te vaak gekwetst, te vaak niet begrepen of te vaak niet serieus genomen. Maar ook, ze hebben vast geen tijd voor mij, kom ik weer aan met mijn gezeur, Ze kunnen mijn vast niet helpen met mijn problemen.

Jij ziet: zij hebben geen tijd voor mij

Zij zien: Wij zien dat zij het zwaar heeft, waarom vraagt ze niet om hulp

Jij denkt: zij hebben vast geen zin in mijn gezeur

Zij denken: Wat fijn dat ze bij ons haar verhaal kwijt kan

Jij verwacht: zij kunnen mij toch niet helpen

Zij verwachten: Wat fijn dat zij ons in vertrouwen neemt, zodat wij haar kunnen helpen

Maar deze lichtpuntjes zijn er voor jou

Jouw spiegels, jouw verlichting op je pad. Zij lopen met je mee, zij moedigen je aan, zij kunnen met woorden, houding of actie laten zien wat jij nodig hebt. Soms lopen ze een tijdje mee, maar soms ook je hele

Wie zijn deze lichtpuntjes? Je partner, familie, vrienden, collega’s, buren, docenten, dieren (honden, katten, paarden enz) maar ook een coach, therapeut of een maatschappelijk werker enz.

Lieve jij, jij die daar ineen gedoken en vastgeketend aan je angst zit

Verzamel al je moed en kijk eens een heel klein stukje omhoog, een klein stukje maar. En kijk eens heel voorzichtig tussen het duister om je heen. Welk lichtpuntje steekt op dit moment een hand naar je uit? Staat dicht bij jou en fluistert: kom maar bij mij, ik verlicht jouw duister pad zodat jij jouw volgende stap op jouw pad kan zien. Lieve jij….durf jij te reiken naar de uitstekende hand?