De angst van het niet doen

De angst om niet te doen… en de kracht om het tóch te proberen

Het idee lag al een tijdje op de plank… een cursus schrijven. Elke keer als ik erlangs liep, keek ik er even naar en dacht: “Ik moet die cursus echt gaan schrijven.” Maar telkens liep ik weer door, zonder actie te ondernemen.

Ze zeggen altijd: angst is een slechte raadgever, en dat klopt. Angst houdt je tegen om de dingen te doen die je graag wilt of die nodig zijn om verder te komen in je leven. Maar waarom is het toch zo moeilijk om die angst los te laten? Vaak is er een blokkade op een dieper, energetisch niveau die ons weerhoudt. Samen met ons ego zorgt die blokkade ervoor dat we niet durven. Soms is het een oude pijn uit je verleden, of zelfs iets wat al lang vóór je geboorte is ontstaan. Hoe dan ook, die angst kan je op de lange termijn belemmeren, zowel fysiek als mentaal.

Ik heb het hier niet over de angst die je voelt bij iets levensbedreigends of gevaarlijks. Nee, ik bedoel de angst om bijvoorbeeld in een lift te stappen, om te spreken voor een groep, of om een nieuwe opleiding te starten omdat je denkt dat je het niet kunt. Je hebt misschien het idee dat je niet slim genoeg bent, en die overtuiging houdt je tegen. Dit soort angsten zijn vaak het gevolg van een ervaring uit je leven (of zelfs eerdere levens) die zo heftig was dat je bang bent geworden om dat gevoel opnieuw te moeten beleven.

Wij mensen zijn heel goed in het vinden van redenen waarom we iets niet durven. We wijzen vaak naar omstandigheden of anderen, zodat we niet naar onszelf hoeven te kijken. Want diep van binnen is er een kant die we liever niet onder ogen komen. We blijven liever in het licht, want dat voelt vertrouwd, veilig, en helder. In het licht zien we wat er om ons heen gebeurt en welke route we moeten volgen.

Maar ergens in onze 'rugzak' dragen we iets dat zwaar aanvoelt. Zwaarder dan eerst. Misschien wordt het tijd om die rugzak eens open te maken en te kijken wat er zo zwaar is geworden. Maar daar zit vaak het probleem: in dat duister durven kijken voelt ongemakkelijk. Als je die rugzak openmaakt, zie je niets, maar je voelt wel iets zwaars. En dat gevoel van niet precies weten wat er aan de hand is, kan je angstig en onzeker maken. Daarom vermijden we dat gevoel liever.

Toch is het soms nodig om voor je eigen balans die rugzak open te trekken. Vooral als iets steeds zwaarder begint te voelen. Dat is het moment waarop het vraagt om liefde en aandacht. Het wil gehoord en gezien worden.

Hoe je dat kunt doen, vertel ik je in mijn cursus. Die cursus die ik eindelijk van de plank heb gehaald en afgestoft. Het heeft tijd, liefde en aandacht gekregen. En ik weet dat je nu misschien denkt: “Maar waarom heeft het zo lang geduurd?”

Mijn eigen angst speelde hier een grote rol:

• Ik vond mezelf sociaal onhandig.

• Ik was onzeker over hoe ik mijn gedachten onder woorden moest brengen, vooral op papier.

• Ik was bang dat mensen me niet zouden begrijpen of stiekem om me zouden lachen.

• Er zijn al zoveel cursussen, wie zou op die van mij zitten te wachten?

Deze angsten heb ik jarenlang zelf gevoed, en dat maakte de drempel steeds hoger.

Maar een paar weken geleden, na het geven van een healing, hoorde ik ineens mijn innerlijke stem heel helder zeggen:

“Vertel je boodschap op jouw eigen unieke manier. Het gaat om de inhoud, niet om de verpakking. Het is tijd om het te delen. Zet de stap en ervaar…”

En dat heb ik gedaan. De afgelopen weken ben ik aan de slag gegaan, en nu merk ik dat de flow er is. Iets wat ik eerder niet voelde. Het voelt heerlijk om mijn boodschap op mijn eigen, unieke manier te delen. Misschien niet perfect, maar wel precies zoals ik het wil.

Wil jij ook ontdekken hoe je jouw eigen angsten kunt doorbreken en je eigen pad kunt volgen? Ik nodig je van harte uit om mee te doen met mijn cursus. Samen zetten we die eerste stap, zodat ook jij kunt ervaren hoe het is om in je eigen kracht te staan.