Het past niet op mijn levenspad

Waarom ik niet op het aanbod inging, simpel: het past niet op mijn levenspad. Ik wil geen stress door werk wat zijn invloed heeft op mijn fysiek en mentaal welzijn.

Deze week kreeg ik de vraag of ik een functie als AM wilde. Een leuk salaris voor een paar uur in de week, naast mijn bedrijf.

Vroeger zei ik zonder te aarzelen: ja tuurlijk, leuk gaan wij doen.. Ook als ik wist, dit is niks voor mij, deed ik het toch. Om redenen als:

·      Ik wil niet te lang in de WW

·      Ik wil iets doen, ook al is het niet helemaal wat ik wil

·      Ik maak mijn gezin er gelukkig mee

·      Als het niets is, zoek ik wel weer iets anders

Maar ik was ook gevoelig voor de omgeving:

·      Ben je tenminste weer onder de mensen

·      Van thuiszitten word je ook niet gelukkig

·      Ik doe ook niet altijd iets wat ik leuk vind

Ik ging ervoor mij het eindigde meestal alweer snel omdat het niets voor mij was. Met als gevolg, veel gedoe voor beide kanten, het bedrijf en ik.

Totdat ik een aantal jaren geleden besefte, waar ben ik mee bezig.. Wat doe ik mijzelf maar ook de andere partij aan. Het vertrouwen, de investeringen de pijnlijke gesprekken. Elke keer keek ik weer in die spiegel maar het landde niet.

Nu sta ik er anders in, door vallen en opstaan, maar ik ben het gaan leren. Hoe, door naar mijzelf te kijken.. Mijn eigen gedrag.. Pijnlijk om te moeten ervaren dat ik jaren het pad van anderen heb gevolgd, ten koste van mijzelf, maar ik deed het zelf. Tig spiegels en het landde niet.

Toen ik diegene liet weten dat ik er niet voor ging en de reden, voelde ik geen schuld. Het voelde goed.. Goed voor mijzelf en mijn eigen pad. Geen afdwalingen meer waar ik niet gelukkig van word, mentaal maar uiteindelijk of fysiek en sociaal

Voel jij dat je ook op het pad van een ander loopt en dit piept en kraakt aan alle kanten? Je weet en voelt dat het anders moet… Ik kijk graag eens met je mee…

Gratis kennismakingsgesprek